старажы́тна

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
старажы́тна старажы́тней -

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

старажытна...

Першая састаўная частка складаных слоў, якая па значэнні адпавядае слову «старажытны», напр.: старажытнагрэчаскі, старажытнаегіпецкі, старажытнаяўрэйскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

старажытна...

Першая састаўная частка складаных слоў, якая адпавядае па значэнню слову «старажытны», напрыклад: старажытнагрэчаскі, старажытнарускі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бужа́не, ‑жан.

Гіст. Назва групы ўсходніх славян, якія жылі ў вярхоўях Заходняга Буга і ў канцы 10 ст. увайшлі ў Старажытна-рускую дзяржаву.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

турма,

падраздзяленне старажытна-рымскай конніцы.

т. 16, с. 49

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

ГРУ́МАНТ,

старажытна-руская назва архіпелага Шпіцберген.

т. 5, с. 463

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

hellénisch

a элі́нскі, (старажы́тна)грэ́часкі

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

greka

ж.

1. (старажытна)грэчаская мова і літаратура;

2. школьн. урок (старажытна)грэчаскай мовы і літаратуры

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

АКТАБО́Л

(ад грэч. oktobolon 8 аболаў),

старажытна-грэчаская сярэбраная манета. Маса 5,5 г. Складала ​1/3 афінскай тэтрадрахмы ці ​4/6 драхмы.

Актабол. Эфес. 258—202 да н.э. Серабро.

т. 1, с. 208

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

grek

м.

1. элініст;

2. школьн. выкладчык (старажытна)грэчаскай мовы;

3. уніят

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)