стараво́рны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. стараво́рны стараво́рная стараво́рнае стараво́рныя
Р. стараво́рнага стараво́рнай
стараво́рнае		 стараво́рнага стараво́рных
Д. стараво́рнаму стараво́рнай стараво́рнаму стараво́рным
В. стараво́рны (неадуш.)
стараво́рнага (адуш.)		 стараво́рную стараво́рнае стараво́рныя (неадуш.)
стараво́рных (адуш.)
Т. стараво́рным стараво́рнай
стараво́рнаю		 стараво́рным стараво́рнымі
М. стараво́рным стараво́рнай стараво́рным стараво́рных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

стараво́рны старопа́хотный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

стараво́рны, ‑ая, ‑ае.

Які даўно апрацоўваецца (пра зямлю).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

старопа́хотный стараво́рны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)