станчы́ць, -чу́, -чы́ш, -чы́ць; -чы́м, -чыце́, -ча́ць; сто́нчаны; зак., што.

Зрабіць вельмі тонкім.

|| незак. станча́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

станчы́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. станчу́ станчы́м
2-я ас. станчы́ш станчыце́
3-я ас. станчы́ць станча́ць
Прошлы час
м. станчы́ў станчы́лі
ж. станчы́ла
н. станчы́ла
Загадны лад
2-я ас. станчы́ станчы́це
Дзеепрыслоўе
прош. час станчы́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

станчы́ць сов., разг. истончи́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

станчы́ць, ‑чу, ‑чыш, ‑чыць; зак., што.

Зрабіць вельмі тонкім.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ста́нчыць гл. станцаваць

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

станчы́ць

1. dünner máchen; тэх. verjüngen vt.

2. перан. verféinern vt, raffiníerter máchen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

истончи́ть сов. станчы́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вы́танчыць, -чу, -чыш, -чыць; -чаны; зак., што.

Зрабіць тонкім; станчыць.

|| незак. вытанча́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

станча́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да станчыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сто́нчаны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад станчыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)