ста́кер
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
ста́кер |
ста́керы |
| Р. |
ста́кера |
ста́кераў |
| Д. |
ста́керу |
ста́керам |
| В. |
ста́кер |
ста́керы |
| Т. |
ста́керам |
ста́керамі |
| М. |
ста́керы |
ста́керах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
ста́кер
(англ. stacker, ад stack = нагрувашчваць)
перасоўны самаходны канвеер, пры дапамозе якога ўкладваюцца ў штабелі калоды, кароткія бярвёны і іншыя матэрыялы.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
ста́ккер техн. ста́кер, -ра м.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)