ста́дніца

‘пастух’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. ста́дніца ста́дніцы
Р. ста́дніцы ста́дніц
Д. ста́дніцы ста́дніцам
В. ста́дніцу ста́дніц
Т. ста́дніцай
ста́дніцаю		 ста́дніцамі
М. ста́дніцы ста́дніцах

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

стадні́ца Абгароджанае месца на пашы для начлегу коней (Стол.).

Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)