ставо́к, стаўка́, мн. стаўкі́, стаўко́ў, м.

Невялікая сажалка.

|| прым. стаўко́вы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Ставо́к

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. Ставо́к
Р. Стаўка́
Д. Стаўку́
В. Ставо́к
Т. Стаўко́м
М. Стаўку́

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

ставо́к

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. ставо́к стаўкі́
Р. стаўка́ стаўко́ў
Д. стаўку́ стаўка́м
В. ставо́к стаўкі́
Т. стаўко́м стаўка́мі
М. стаўку́ стаўка́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

ставо́к (род. стаўка́) м. (небольшой пруд) ставо́к

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ставо́к, стаўка́, м.

Невялікая сажалка, запруда. За вадакачкай у стаўку Крычаць, куляючыся, качкі. Калачынскі. [Белаколас:] — Вада?.. у нас цэлая сетка штучных стаўкоў, азяркоў, прыручаных крыніц, сабраных у адно рачулак і ручаінак. Скрыган.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Ставок (в.) 10/28

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

Ставок (воз., бас. Прорвы) 4/294

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

Ставок,

возера ў Браслаўскім р-не.

т. 15, с. 126

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

Ставок,

вёска ў Пінскім р-не.

т. 15, с. 126

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

ставо́к м. Teich m -es, -e

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)