Verbum

анлайнавы слоўнік

ссяка́ць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

ссяка́ць несов. сруба́ть, ссека́ть; см. ссячы́ ¹

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ссяка́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да ссячы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ссяка́ць, ссячы́

1. ábhauen* vt, ábschlagen* vt; ábholzen vt, fällen vt (валіць лес);

2. (зрабіць дробным) zerhácken vt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

ссякаць, сцінаць

Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)

ссячы́ і ссе́кчы, ссяку́, ссячэ́ш, ссячэ́; ссячо́м, ссечаце́, ссяку́ць; ссек, -кла; ссячы́; ссе́чаны; зак., каго-што.

1. Моцным ударам (якой-н. вострай прылады) аддзяліць.

С. бярозу.

2. Пасячы на дробныя кавалачкі што-н.

С. буракі.

3. Знішчыць каго-, што-н., секучы шаблямі, мячамі.

Кавалерысты ссеклі атрад праціўніка.

4. Збіць, рассячы ў многіх месцах.

С. пугай карову.

Град ссек пасевы (пабіў).

5. Пра насякомых: пакусаць у многіх месцах.

Камары ссеклі рукі.

|| незак. ссяка́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

|| наз. ссяка́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ссека́ть несов. ссяка́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ссяка́цца, ‑аецца; незак.

Зал. да ссякаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ссяка́нне ср. сруба́ние, ссека́ние; см. ссяка́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ссяка́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. ссякаць — ссячы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)