ссыпны́
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
ссыпны́ |
ссыпна́я |
ссыпно́е |
ссыпны́я |
| Р. |
ссыпно́га |
ссыпно́й ссыпно́е |
ссыпно́га |
ссыпны́х |
| Д. |
ссыпно́му |
ссыпно́й |
ссыпно́му |
ссыпны́м |
| В. |
ссыпны́ (неадуш.) ссыпно́га (адуш.) |
ссыпну́ю |
ссыпно́е |
ссыпны́я (неадуш.) ссыпны́х (адуш.) |
| Т. |
ссыпны́м |
ссыпно́й ссыпно́ю |
ссыпны́м |
ссыпны́мі |
| М. |
ссыпны́м |
ссыпно́й |
ссыпны́м |
ссыпны́х |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
ссыпны́ ссыпно́й;
с. пункт — ссыпно́й пункт
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
ссыпны́, ‑ая, ‑ое.
Які мае адносіны да ссыпкі. Ссыпныя аперацыі. // Які служыць, прызначаны для ссыпання чаго‑н. Ссыпны пункт. Ссыпны свіран. Ссыпны чан.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ссы́паць, -плю, -плеш, -пле; ссып; -паны; зак., што.
1. Насыпаць або ўсыпаць куды-н.
С. бульбу ў склеп.
2. Скінуць уніз, прымусіць упасці (што-н. дробнае, сыпкае).
С. зерне з бункера ў машыну.
|| незак. ссыпа́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.
|| наз. ссыпа́нне, -я, н. і ссы́пка, -і, ДМ -пцы, ж.
|| прым. ссыпны́, -а́я, -о́е.
С. пункт.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
ссы́пной ссыпны́;
ссы́пной пункт ссыпны́ пункт;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
свезти́ сов.
1. в разн. знач. зве́зці, мног. пазво́зіць;
свезти́ хлеб на ссыпно́й пункт зве́зці збо́жжа на ссыпны́ пункт;
свезти́ с горы́ зве́зці з гары́;
свезти́ ка́мни в одну́ ку́чу зве́зці (пазво́зіць) каме́нне ў адну́ ку́чу;
2. (отвезти) заве́зці, адве́зці;
свезти́ больно́го в больни́цу заве́зці (адве́зці) хво́рага ў бальні́цу.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)