ссы́лка, -і, ДМ -лцы, мн. -і, -лак, ж.

1. гл. саслаць.

2. Месца, куды сасланы хто-н.

Сібірская с.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ссы́лка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. ссы́лка ссы́лкі
Р. ссы́лкі ссы́лак
Д. ссы́лцы ссы́лкам
В. ссы́лку ссы́лкі
Т. ссы́лкай
ссы́лкаю
ссы́лкамі
М. ссы́лцы ссы́лках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

ссы́лка ж. ссы́лка;

знахо́дзіцца ў ~лцы — находи́ться в ссы́лке

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ссы́лкаI ж. (вид наказания) ссы́лка, -кі ж.; неоконч. ссыла́нне, -ння ср.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ссы́лкаII ж. (указание источника текста) спасы́лка, -кі ж.; неоконч. спасыла́нне, -ння ср.;

ссы́лка на авторите́т спасы́лка на аўтарытэ́т;

ссы́лка напеча́тана внизу́ спасы́лка надрукава́на ўні́зе.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Ссылка 8/29; 10/27

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

ссы́лка, ‑і, ДМ ‑лцы; Р мн. ‑лак; ж.

1. Дзеянне і стан паводле знач. дзеясл. ссылаць — саслаць. Ссылка на катаржныя работы. // Вымушанае знаходжанне на пасяленні.

2. Месца, куды сасланы хто‑н. Праз сібірскую ссылку, Выгнанні, Разліў Ён [Ленін] дарогай сваёй Нас павёў у паходы. Прыходзька.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ссылка

т. 15, с. 125

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

ссы́лка ж.

1. (дзеянне) usweisung f -, -en; Verbnnung f -, -en; Verwisung f -, -en; Deportatin f -, -en, Deporterung f -, -en;

2. (знаходжанне) Verbnnung f, Exl n -s

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

ссылка

Том: 32, старонка: 294.

img/32/32-294_1697_Ссылка.jpg

Гістарычны слоўнік беларускай мовы (1982–2017)