спі́сачны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. спі́сачны спі́сачная спі́сачнае спі́сачныя
Р. спі́сачнага спі́сачнай
спі́сачнае		 спі́сачнага спі́сачных
Д. спі́сачнаму спі́сачнай спі́сачнаму спі́сачным
В. спі́сачны (неадуш.)
спі́сачнага (адуш.)		 спі́сачную спі́сачнае спі́сачныя (неадуш.)
спі́сачных (адуш.)
Т. спі́сачным спі́сачнай
спі́сачнаю		 спі́сачным спі́сачнымі
М. спі́сачным спі́сачнай спі́сачным спі́сачных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

спі́сачны спи́сочный;

с. саста́ў — спи́сочный соста́в

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

спі́сачны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да спіса (у 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

спі́сачны:

спі́сачны склад, гл. спіс 1

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

спіс, -а, мн. спі́сы, -аў, м.

1. Пісьмовы пералік каго-, чаго-н.

С. студэнтаў.

2. Рукапісная копія; перапісаны тэкст чаго-н.

Старажытныя спісы летапісу.

3. Дакумент, у якім пералічаны якія-н. звесткі.

○

Паслужны спіс — дакумент са звесткамі аб праходжанні службы.

|| прым. спі́сачны, -ая, -ае (да 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

спи́сочный спі́сачны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)