спінны́ гл. спіна.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

спінны́

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. спінны́ спінна́я спінно́е спінны́я
Р. спінно́га спінно́й
спінно́е		 спінно́га спінны́х
Д. спінно́му спінно́й спінно́му спінны́м
В. спінны́ (неадуш.)
спінно́га (адуш.)		 спінну́ю спінно́е спінны́я (неадуш.)
спінны́х (адуш.)
Т. спінны́м спінно́й
спінно́ю		 спінны́м спінны́мі
М. спінны́м спінно́й спінны́м спінны́х

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

спінны́ спинно́й;

с. хрыбе́т — спинно́й хребе́т;

с. мозг — спинно́й мозг;

~нна́я струна́ — спинна́я струна́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

спінны́, ‑ая, ‑ое.

Які мае адносіны да спіны; які знаходзіцца на спіне, у вобласці спіны. Спінныя пазванкі. Спінныя плаўнікі.

•••

Спінная струна гл. струна.

Спінны мозг гл. мозг.

Спінны хрыбет гл. хрыбет.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

спінны́ Rücken-;

анат спінны́ хрыбе́т Rückgrat n -(e)s, -e, Wírbelsäule f -, -en f -, -n;

спінны́ мозг Rückenmark n -s

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

спі́на, -ы, мн. -ы, спін, ж.

Частка тулава ад шыі да крыжа.

Выпрастаць спіну.

◊

Гнуць спіну —

1) многа і цяжка працаваць на каго-н.;

2) перад кім пакланяцца, угоднічаць.

За спінай вялікі вопыт работы — у мінулым.

На ўласнай спіне зведаць што-н. — на сваім вопыце.

Не разгінаючы спіны — без адпачынку, старанна рабіць што-н.

Павярнуцца спінай да каго-, чаго-н. — выказаць абыякавасць, знявагу, перастаць звяртаць увагу на каго-, што-н.

Рабіць што-н. за спінай у каго-н. — без ведама каго-н.

|| памянш. спі́нка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак, ж.

|| прым. спінны́, -а́я, -о́е.

Спінныя пазванкі.

С. мозг (у пазваночніку).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

спінны мозг

т. 15, с. 114

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

спинно́й спінны́;

спинно́й хребе́т спінны́ хрыбе́т;

спинно́й мозг спінны́ мозг.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

spinal cord [ˌspaɪnlˈkɔ:d] n. anat. спінны́ мозг

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

гематаміелі́я

(ад гемата- + гр. myelos = спінны мозг)

кровазліццё ў спінны мозг.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)