спіка́та

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
спіка́та - -

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

спіка́та

(іт. spiccato)

асобны кідок смычка на кожную ноту пры ігры на смычковых інструментах.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)