спява́чка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. спява́чка спява́чкі
Р. спява́чкі спява́чак
Д. спява́чцы спява́чкам
В. спява́чку спява́чак
Т. спява́чкай
спява́чкаю		 спява́чкамі
М. спява́чцы спява́чках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

спява́чка ж. певи́ца

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

спява́чка, ‑і, ДМ ‑чцы; Р мн. ‑чаіс; ж.

Жан. да спявак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

спява́чка ж Sängerin f -, -nen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

спява́к, спевака́, мн. спевакі́, спевако́ў, м.

Той, хто ўмее спяваць; для каго спевы з’яўляюцца прафесіяй.

Оперны с.

|| ж. спява́чка, -і, ДМ -чцы, мн. -і, -чак.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

рок-спява́чка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. рок-спява́чка рок-спява́чкі
Р. рок-спява́чкі рок-спява́чак
Д. рок-спява́чцы рок-спява́чкам
В. рок-спява́чку рок-спява́чак
Т. рок-спява́чкай
рок-спява́чкаю		 рок-спява́чкамі
М. рок-спява́чцы рок-спява́чках

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

безгало́сы, -ая, -ае.

Які мае дрэнны, слабы голас.

Безгалосая спявачка.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

певи́ца спява́чка, -кі ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прымадо́нна, -ы, мн. -ы, -аў, ж.

Спявачка, якая выконвае першыя ролі ў оперы, аперэце.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ме́цца-сапра́на, нескл., н.

1. Жаночы голас, сярэдні паміж сапрана і кантральта.

2. Спявачка з такім голасам.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)