спы́нены

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. спы́нены спы́неная спы́ненае спы́неныя
Р. спы́ненага спы́ненай
спы́ненае		 спы́ненага спы́неных
Д. спы́ненаму спы́ненай спы́ненаму спы́неным
В. спы́нены (неадуш.)
спы́ненага (адуш.)		 спы́неную спы́ненае спы́неныя (неадуш.)
спы́неных (адуш.)
Т. спы́неным спы́ненай
спы́ненаю		 спы́неным спы́ненымі
М. спы́неным спы́ненай спы́неным спы́неных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

спы́нены

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. спы́нены спы́неная спы́ненае спы́неныя
Р. спы́ненага спы́ненай
спы́ненае		 спы́ненага спы́неных
Д. спы́ненаму спы́ненай спы́ненаму спы́неным
В. спы́нены (неадуш.)
спы́ненага (адуш.)		 спы́неную спы́ненае спы́неныя (неадуш.)
спы́неных (адуш.)
Т. спы́неным спы́ненай
спы́ненаю		 спы́неным спы́ненымі
М. спы́неным спы́ненай спы́неным спы́неных

Кароткая форма: спы́нена.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

спы́нены

1. остано́вленный;

2. прекращённый, остано́вленный, пре́рванный, пресечённый;

3. перен. остано́вленный;

4. оса́женный, остано́вленный;

1-4 см. спыні́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

спы́нены, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад спыніць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

остано́вленный

1. спы́нены, затры́маны;

2. спы́нены;

3. спы́нены, зве́рнуты; см. останови́ть;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прекращённый спы́нены.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

оса́женный

1. (остановленный) спы́нены, аса́джаны;

2. разг. аса́джаны, спы́нены, абарва́ны; см. оса́живать.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пресечённый

1. перарва́ны, перапы́нены;

2. спы́нены; зні́шчаны; вы́каранены; см. пресе́чь.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

інтэрні́раваны, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад інтэрніраваць.

2. у знач. прым. Затрыманы, спынены; пазбаўлены волі. Спроба дабіцца праз Савет рабочых дэпутатаў абмену на інтэрніраваных немцаў таксама нічога не дала. Гурскі. // у знач. наз. інтэрні́раваны, ‑ага, м.; інтэрні́раваная, ‑ай, ж. Лагер для інтэрніраваных.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

спыні́ць, спыню́, спы́ніш, спы́ніць; спы́нены; зак.

1. каго-што. Затрымаць рух, ход, працу каго-, чаго-н., не даць магчымасці рухацца каму-, чаму-н.

Вінцэсь спыніў крокі.

С. канвеер.

2. што. Стрымаць, забараніць што-н.

С. бойку свавольнікаў.

С. распаўсюджванне хлусні.

3. перан., што на кім-чым. Затрымаць увагу на кім-, чым-н., накіраваць на каго-, што-н., засяродзіць на кім-, чым-н. (погляд, позірк); прыйсці да якога-н. рашэння, спыніць свой выбар на кім-, чым-н.

С. свой выбар на маладым спецыялісце.

|| незак. спыня́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е.

|| наз. спыне́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)