спу́дзіцца гл. пудзіцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

спу́дзіцца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. спу́джуся спу́дзімся
2-я ас. спу́дзішся спу́дзіцеся
3-я ас. спу́дзіцца спу́дзяцца
Прошлы час
м. спу́дзіўся спу́дзіліся
ж. спу́дзілася
н. спу́дзілася
Загадны лад
2-я ас. спу́дзься спу́дзьцеся
Дзеепрыслоўе
прош. час спу́дзіўшыся

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

спу́дзіцца сов. испуга́ться; всполоши́ться

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

спу́дзіцца, ‑джуся, ‑дзішся, ‑дзіцца; зак.

Адчуць спалох; напужацца, спужацца. Спудзіўся конь, скочыў убок і стаў на цвёрдае — не праваліўся. Пташнікаў. Перад судом [прадстаўнікі адміністрацыі] стаялі насцярожана. Сёй-той і добра спудзіўся. Шынклер.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

спу́дзіцца erschrcken* vi (s), erschrcken sein, inen Schreck bekmmen*, Angst bekommen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

пу́дзіцца, -джуся, -дзішся, -дзіцца; незак.

Пужацца, палохацца (звычайна пра жывёлу).

|| зак. спу́дзіцца, -джуся, -дзішся, -дзіцца, напу́дзіцца, -джуся, -дзішся, -дзіцца і успу́дзіцца (1 і 2 ас. не ўжыв.), -дзіцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

папу́дзіцца, 1 і 2 ас. не ўжыв., -іцца; зак.

Спудзіцца — пра ўсіх, многіх.

Коні папудзіліся.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

упу́дзіцца сов., разг., см. спу́дзіцца

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

испуга́ться спало́хацца, спужа́цца; спу́дзіцца, перапало́хацца; (ужаснуться) жахну́цца.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

папу́дзіцца, ‑дзіцца; зак.

Спудзіцца — пра ўсіх, многіх. Коні папудзіліся, крута рванулі, хто куды. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)