працоўныя спрэчкі

т. 13, с. 33

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

спрэчкі судовыя

т. 15, с. 122

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

спрэ́чка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. спрэ́чка спрэ́чкі
Р. спрэ́чкі спрэ́чак
Д. спрэ́чцы спрэ́чкам
В. спрэ́чку спрэ́чкі
Т. спрэ́чкай
спрэ́чкаю		 спрэ́чкамі
М. спрэ́чцы спрэ́чках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

спрэ́чны, -ая, -ае.

Які выклікае спрэчку, можа быць прадметам спрэчкі (у 1 знач.) або з’яўляецца прадметам спрэчкі (у 2 знач.).

Спрэчныя пытанні.

Спрэчная спадчына.

|| наз. спрэ́чнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

дэба́ты, -аў.

Абмеркаванне якога-н. пытання, спрэчкі.

Разгарнуліся д.

Парламенцкія д.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

спрэ́чка, -і, ДМ -чцы, мн. -і, -чак, ж.

1. Абмеркаванне якога-н. пытання, пры якім кожны адстойвае сваю думку, пазіцыю.

Вучоныя спрэчкі.

Спрэчкі не на жарт.

2. Аспрэчванне правоў на валоданне чым-н.

С. за бацькоўскую хату.

3. толькі мн. Публічнае абмеркаванне якіх-н. пытанняў.

Спрэчкі па дакладзе старшыні.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

несканчо́ны, -ая, -ае.

Надзвычай доўгі; працяглы, бясконцы.

Несканчоныя спрэчкі.

|| наз. несканчо́насць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

траце́йскі, -ая, -ае.

Звязаны з разборам спрэчкі, канфлікту трэцяй, незацікаўленай стараной.

Т. суд.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

згрызо́та, -ы, ДМ -зо́це, ж. (разм.).

1. Спрэчкі, звадкі, грызня.

2. Душэўныя мукі, перажыванні, смутак.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

беспрадме́тны, -ая, -ае.

Які не мае пэўнай мэты; без зместу.

Беспрадметныя спрэчкі.

|| наз. беспрадме́тнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)