спра́ўна

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
спра́ўна спраўне́й найспраўне́й

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

спра́ўна нареч.

1. испра́вно;

2. ло́вко, расторо́пно;

3. то́чно, аккура́тно, хорошо́;

4. разг. (зажиточно) в доста́тке, хорошо́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

спра́ўна,

1. Прысл. да спраўны.

2. у знач. вык. У парадку. Дзядзька Коля, стоячы збоку, зірнуў адным вокам на пасведчанне — усё спраўна. Дубоўка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

спра́ўна прысл intákt; gut (добра); pünktlich, genaú (акуратна); behände, flink, fix, rührig (спрытна)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

испра́вно нареч. спра́ўна;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

безотка́зно нареч. безадмо́ўна, спра́ўна;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

изворо́тливо нареч. выкру́тліва; (ловко) спры́тна, спра́ўна;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

акура́тны, -ая, -ае.

1. Які захоўвае парадак, дакладнасць; спраўны.

А. чалавек.

2. Старанна, спраўна зроблены, дакладны.

Акуратная работа.

|| наз. акура́тнасць, -і, ж. (да 1 і 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ла́дна, прысл.

1. Зграбна, прыгожа, спраўна.

Л. пашыты.

2. у знач. сцвярдж. часц. Ужыв. для выражэння згоды, пацвярджэння чаго-н., азначае: добра, хай сабе і так.

Л., прыйду!

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

sprawnie

спраўна

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)