спрашчэ́нне гл. спрасціць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

спрашчэ́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. спрашчэ́нне
Р. спрашчэ́ння
Д. спрашчэ́нню
В. спрашчэ́нне
Т. спрашчэ́ннем
М. спрашчэ́нні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

спрашчэ́нне ср., в разн. знач. упроще́ние; см. спрашча́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

спрашчэ́нне, ‑я, н.

1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. спрашчаць — спрасціць і стан паводле знач. дзеясл. спрашчацца — спрасціцца.

2. Якое‑н. прыстасаванне, змена ў канструкцыі, планіроўцы і пад., якія спрашчаюць што‑н. Унесці спрашчэнні ў канструкцыю.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

спрашчэ́нне н. Verinfachung f -, -en; Simplifizerung f -, -en (недапушчальнае);

дзе́ля спрашчэ́ння (справы) канц. der infachheit hlber

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

спрасці́ць, спрашчу́, спро́сціш, спро́сціць; спро́шчаны; зак., што.

1. Зрабіць болын простым, менш складаным (звычайна пра структуру чаго-н.).

С. канструкцыю машыны.

С. працэс вытворчасці.

2. Зрабіць болын даступным для разумення, падаць што-н. прасцей, чым раней было.

С. правілы пунктуацыі.

3. Пазбавіць што-н. глыбіні, сур’ёзнасці, багацця форм і зместу і пад.

С. сюжэт.

|| незак. спрашча́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

|| наз. спрашчэ́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

simplification [ˌsɪmplɪfɪˈkeɪʃn] n. спрашчэ́нне

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

адапта́цыя, -і, ж.

1. Прыстасаванне да новай сістэмы або ўмоў арганізма да новых знешніх умоў.

2. Спрашчэнне тэксту для малападрыхтаваных чытачоў.

3. Усынаўленне.

А. дзіцяці ў сям’ю.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

рэдукцыя,

спрашчэнне.

т. 13, с. 553

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

упроще́ние в разн. знач. спрашчэ́нне, -ння ср.;

упроще́ние зада́чи спрашчэ́нне зада́чы;

внести́ упроще́ния в констру́кцию самолёта уне́сці спрашчэ́нні ў канстру́кцыю самалёта;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)