Verbum

анлайнавы слоўнік

спрашча́ць гл. спрасціць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

спрашча́ць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

спрашча́ць несов., в разн. знач. упроща́ть; см. спрасці́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

спрашча́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да спрасціць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

спрашча́ць гл. спрaсціць

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

спрасці́ць, спрашчу́, спро́сціш, спро́сціць; спро́шчаны; зак., што.

1. Зрабіць болын простым, менш складаным (звычайна пра структуру чаго-н.).

С. канструкцыю машыны.

С. працэс вытворчасці.

2. Зрабіць болын даступным для разумення, падаць што-н. прасцей, чым раней было.

С. правілы пунктуацыі.

3. Пазбавіць што-н. глыбіні, сур’ёзнасці, багацця форм і зместу і пад.

С. сюжэт.

|| незак. спрашча́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

|| наз. спрашчэ́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

упроща́ть несов., прям., перен. спрашча́ць;

упроща́ть зада́чу спрашча́ць зада́чу;

упроща́ть мысль писа́теля спрашча́ць ду́мку пісьме́нніка;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

адаптава́ць, -ту́ю, -ту́еш, -ту́е; -ту́й; -тава́ны; зак. і незак., што.

Зрабіць, правесці адаптацыю; прыстасаваць (прыстасоўваць), спрасціць (спрашчаць).

А. пераклад.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

спрашча́цца, ‑аецца; незак.

1. Незак. да спрасціцца.

2. Зал. да спрашчаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

veréinfachen

vt спрашча́ць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)