спрацава́цца¹, -цу́юся, -цу́ешся, -цу́ецца; -цу́йся; зак.

Дасягнуць зладжанай працы, спрацаванасці.

Брыгада хутка спрацавалася.

|| наз. спрацо́ўванне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

спрацава́цца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. спрацу́юся спрацу́емся
2-я ас. спрацу́ешся спрацу́ецеся
3-я ас. спрацу́ецца спрацу́юцца
Прошлы час
м. спрацава́ўся спрацава́ліся
ж. спрацава́лася
н. спрацава́лася
Загадны лад
2-я ас. спрацу́йся спрацу́йцеся
Дзеепрыслоўе
прош. час спрацава́ўшыся

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

спрацава́цца², -цу́юся, -цу́ешся, -цу́ецца; -цу́йся; зак.

1. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Знасіцца ад працяглай работы (спец.).

Шасцярня ўжо спрацавалася.

2. Змучыцца, страціць сілы, здароўе ад цяжкай працы, стаміцца.

Спрацавалася за сваё жыццё.

|| наз. спрацо́ўванне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

спрацава́цца I сов. (достигнуть слаженности, согласованности в работе) срабо́таться;

брыга́да ху́тка ~ва́лася — брига́да бы́стро срабо́талась

спрацава́цца II сов.

1. (износиться, стереться от работы) срабо́таться; израбо́таться;

шасцярня́ ўжо ~ва́лася — шестерня́ уже́ срабо́талась;

2. (измучиться от продолжительной трудной работы) изнемо́чь; изнури́ться, израбо́таться

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

спрацава́цца ​1, ‑цуюся, ‑цуешся, ‑цуецца; зак.

1. (1 і 2 ас. не ўжыв.). У працэсе працяглай работы дайсці да непрыгоднага стану, знасіцца (пра інструмент, механізм). Матор спрацаваўся.

2. Стаміцца, страціць сілы, здароўе ад непамернай працы. [Марыля:] — Не ў тых гадах я, Амеля, не да гэтага мне цяпер. Якая была, то няма ўжо тае, спрацавалася. Лобан. [Маці] заўсёды так. Усё шкадуе, .. каб не спрацаваўся, каб у пару пад’еў. Дамашэвіч.

спрацава́цца ​2, ‑цуюся, ‑цуешся, ‑цуецца; зак.

Дасягнуць поўнай зладжанасці, узгодненасці ў працы з кім‑н. [Зелянюк:] — Ну, што, згода? Едзем? .. Будзем разам працаваць на заводзе... Тут не спрацаваліся, дык, можа, там лепш патрапіш. Зарэцкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

спрацава́цца​II (з кім-н.) sich aufeinánder éinarbeiten, Hand in Hand árbeiten;

калекты́ў, які добра спрацава́ўся ein gut éingearbeitetes Kollektív

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

спрацава́цца​I

1. спец. (знасіцца) sich ábnutzen, verschléißen* vi (s);

2. (стаміцца) müde wérden; die Gesúndheit ruiníeren (страціць здароўе ад працы)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

спрацо́ўвацца ​1, ‑аецца.

Незак. да спрацавацца ​1.

спрацо́ўвацца ​2, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца.

Незак. да спрацавацца ​2.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

срабо́таться​II сов. (достигнуть слаженности, согласованности в работе) спрацава́цца.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

срабо́таться​I сов. (износиться, стереться от работы) спрацава́цца, знасі́цца, сце́рціся.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)