спра́сці гл. прасці.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

спра́сці

дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. спраду́ спрадзё́м
2-я ас. спрадзе́ш спрадзяце́
3-я ас. спрадзе́ спраду́ць
Прошлы час
м. спра́ў спра́лі
ж. спра́ла
н. спра́ла
Загадны лад
2-я ас. спрадзі́ спрадзі́це
Дзеепрыслоўе
прош. час спра́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

спра́сці сов.

1. спрясть;

2. испря́сть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

спра́сці, спраду, спрадзеш, спрадзе; спрадзём, спрадзяце, спрадуць; пр. спраў, спрала; зак., што і без дап.

Скручваючы валокны, вырабіць ніткі. [Пан да мужыка:] — Скажы дачцэ, каб яна да заўтра гэты лён сцерла, спрала, выткала і пашыла мне з яго кашулю. Якімовіч. І то сказаць, хто можа з .. [Аленаю] справіцца! Не толькі на полі. Хто танчэй і хутчэй спрадзе? Чарнышэвіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

спра́сці (fértig) spínnen* vt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

пра́сці, праду́, прадзе́ш, прадзе́; прадзём, прадзяце́, праду́ць; праў, пра́ла; прадзі; пра́дзены; незак., што.

Скручваючы (воўну, кудзелю і пад.), рабіць ніткі.

|| зак. спра́сці, спраду́, спрадзе́ш, спрадзе́; спрадзём, спрадзяце́, спраду́ць; спраў, спра́ла; спрадзі; спра́дзены.

|| наз. прадзе́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

спра́дзены спрядённый; см. спра́сці

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

испря́сть сов., разг. спра́сці.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

спрясть сов. спра́сці; (всё) папра́сці.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

спра́дзены, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад спрасці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)