спрасо́ўвацца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. спрасо́ўваецца спрасо́ўваюцца
Прошлы час
м. спрасо́ўваўся спрасо́ўваліся
ж. спрасо́ўвалася
н. спрасо́ўвалася

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

спрасо́ўвацца несов., возвр., страд. спрессо́вываться; см. спрасава́цца, спрасо́ўваць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

спрасо́ўвацца, ‑аецца; незак.

1. Незак. да спрасавацца.

2. Зал. да спрасоўваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

спрасава́цца, 1 і 2 ас. не ўжыв., -су́ецца; зак.

Зляжаўшыся, ушчыльніцца пад цяжарам, ціскам.

Салома спрасавалася.

|| незак. спрасо́ўвацца, -о́ўваецца.

|| наз. спрасо́ўванне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

спрессо́вываться возвр., страд. спрасо́ўвацца.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

спрасо́ўванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. спрасоўваць — спрасаваць і стан паводле знач. дзеясл. спрасоўвацца — спрасавацца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)