спраецы́раваць гл. праецыраваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

спраецы́раваць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. спраецы́рую спраецы́руем
2-я ас. спраецы́руеш спраецы́руеце
3-я ас. спраецы́руе спраецы́руюць
Прошлы час
м. спраецы́раваў спраецы́равалі
ж. спраецы́равала
н. спраецы́равала
Загадны лад
2-я ас. спраецы́руй спраецы́руйце
Дзеепрыслоўе
прош. час спраецы́раваўшы

Крыніцы: piskunou2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

праецы́раваць, -рую, -руеш, -руе; -руй; -раваны; зак. і незак.

Правесці (праводзіць) праекцыю.

|| зак. таксама спраецы́раваць, -рую, -руеш, -руе; -руй; -раваны.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)