справакава́ць гл. правакаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

справакава́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. справаку́ю справаку́ем
2-я ас. справаку́еш справаку́еце
3-я ас. справаку́е справаку́юць
Прошлы час
м. справакава́ў справакава́лі
ж. справакава́ла
н. справакава́ла
Загадны лад
2-я ас. справаку́й справаку́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час справакава́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

справакава́ць сов. спровоци́ровать

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

справакава́ць, ‑кую, ‑куеш, ‑куе; зак., каго-што.

1. Наўмысна выклікаць, падбухторыць каго‑н. на якія‑н. дзеянні, учынкі. Следчы хоча справакаваць «мяцежніка» на здраду. У. Калеснік. // Правакацыйнымі дзеяннямі выклікаць якое‑н. здарэнне. Справакаваць напад. □ Так, цяпер ужо ніхто не сумняваўся, што Злучаныя Штаты самі справакавалі вайну ў Індакітаі. Бажко.

2. Спец. Зрабіць правакацыю (у 3, 4 знач.). Справакаваць прыступ малярыі. Справакаваць усюды насення.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

справакава́ць provozeren [-vo-] vt;

справакава́ць сва́рку inen Streit nfangen* [nstiften], inen Streit vom Zun brchen*;

справакава́ць канфлі́кт inen Konflkt herufbeschwören*

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

правакава́ць, -ку́ю, -ку́еш, -ку́е; -ку́й; незак.

1. каго (што) на што. Падбухторваць на якія-н. дзеянні шляхам правакацыі (у 1 знач.).

2. што. Рабіць правакацыю (у 2 знач.; спец.).

|| зак. справакава́ць, -ку́ю, -ку́еш, -ку́е; -ку́й; -кава́ны.

|| наз. правакава́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

спровоци́ровать сов. справакава́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

справакава́ны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад справакаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

sprowokować

зак. справакаваць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Zaun

m -(e)s, Zäune плот, агаро́джа

◊ wir wrden schon den ~ pnseln — разм. мы гэ́тую спра́ву ўладку́ем

hnterm ~ strben* — скана́ць пад пло́там

etw. vom ~e brchen*разм. справакава́ць што-н.

j-m über den ~ hlfen* — падтрыма́ць каго́-н. у яко́й-н. спра́ве; дапамагчы́ каму́-н. вы́брацца з ця́жкага стано́вішча

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)