спрабава́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. спрабава́нне
Р. спрабава́ння
Д. спрабава́нню
В. спрабава́нне
Т. спрабава́ннем
М. спрабава́нні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

спрабава́нне ср. про́бование

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

спрабава́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. спрабавалі..

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

про́бование каштава́нне, -ння ср., спрабава́нне, -ння ср., прабава́нне, -ння ср., про́баванне, -ння ср.; см. про́бовать;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)