спо́ры, спор і спо́раў, адз. спо́ра, -ы, ж.

Зачаткі некаторых раслінных арганізмаў, а таксама некаторых прасцейшых жывёл, што служаць для размнажэння.

|| прым. спо́равы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

спо́ры, спор; адз. спора, ‑ы, ж.

1. Мікраскапічныя зачаткі некаторых раслінных арганізмаў (імхоў, папаратнікаў, грыбоў і пад.), якія служаць для размнажэння і распаўсюджвання іх, а таксама (у бактэрый) для захавання ў неспрыяльных умовах.

2. Акружаныя тоўстай абалонкай аднаклетачныя зародкі прасцейшых жывёл класа спаравікоў, якія служаць для распаўсюджвання і захавання ў неспрыяльных умовах.

[Ад грэч. spora — пасеў, семя.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

споры,

клеткі грыбоў і раслін.

т. 15, с. 120

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

Споры,

возера ў Пастаўскім р-не.

т. 15, с. 120

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

спо́ра

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. спо́ра спо́ры
Р. спо́ры спо́р
Д. спо́ры спо́рам
В. спо́ру спо́ры
Т. спо́рай
спо́раю		 спо́рамі
М. спо́ры спо́рах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

спо́р

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. спо́р спо́ры
Р. спо́ру спо́раў
Д. спо́ру спо́рам
В. спо́р спо́ры
Т. спо́рам спо́рамі
М. спо́ры спо́рах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

спо́ра гл. споры.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

спо́равы гл. споры.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

спо́ра,

гл. споры.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

спарафі́л, ‑а, м.

Відазменены ліст споравых раслін, на якім развіваюцца споры.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)