спо́равыя

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны множналікавы, ад’ектыўнае скланенне

мн.
-
Н. спо́равыя
Р. спо́равых
Д. спо́равым
В. спо́равыя
Т. спо́равымі
М. спо́равых

Крыніцы: nazounik2008, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

спо́равыя мн бат:

спо́равыя раслі́ны Spórengewächse pl

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

споравыя расліны

т. 15, с. 119

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

спо́равы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. спо́равы спо́равая спо́равае спо́равыя
Р. спо́равага спо́равай
спо́равае		 спо́равага спо́равых
Д. спо́раваму спо́равай спо́раваму спо́равым
В. спо́равы (неадуш.)
спо́равага (адуш.)		 спо́равую спо́равае спо́равыя (неадуш.)
спо́равых (адуш.)
Т. спо́равым спо́равай
спо́раваю		 спо́равым спо́равымі
М. спо́равым спо́равай спо́равым спо́равых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

спо́ровые мн., сущ., бот. спо́равыя, -вых.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

спо́равы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да спор. Споравая клетка. // Які ажыццяўляецца пры дапамозе спор. Споравае размнажэнне. // Які распаўсюджваецца, размнажаецца спорамі. Споравыя расліны. / у знач. наз. спо́равыя, ‑ых.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бяскве́ткавыя, ‑ых.

Расліны, у якіх не бывае кветак і насення і якія размнажаюцца спорамі; споравыя.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Spórenpflanzen

pl бат. спо́равыя [раслі́ны]

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

макрафі́ты

(ад макра- + -фіты)

кветкавыя і споравыя расліны, прыстасаваныя да жыцця ў вадзе.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

во́дарасці, ‑ей; адз. водарасць, ‑і, ж.

1. Ніжэйшыя споравыя вадзяныя расліны, у якіх адсутнічае падзел на сцябло, ліст і корань.

2. Разм. Расліны, якія жывуць у вадзе. Далей ад берага, на глыбіні чатырох-пяці метраў, відаць густая, высокая водарасць — нібы лес з-пад крыла самалёта. Брыль.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)