спо́знены, -ая, -ае.

1. Які наступае, адбываецца, робіцца пазней звычайнага або пазней, чым трэба.

Спозненая восень.

С. прыезд.

2. Позні.

С. званок.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

спо́знены

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. спо́знены спо́зненая спо́зненае спо́зненыя
Р. спо́зненага спо́зненай
спо́зненае		 спо́зненага спо́зненых
Д. спо́зненаму спо́зненай спо́зненаму спо́зненым
В. спо́знены (неадуш.)
спо́зненага (адуш.)		 спо́зненую спо́зненае спо́зненыя (неадуш.)
спо́зненых (адуш.)
Т. спо́зненым спо́зненай
спо́зненаю		 спо́зненым спо́зненымі
М. спо́зненым спо́зненай спо́зненым спо́зненых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

спо́знены

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. спо́знены спо́зненая спо́зненае спо́зненыя
Р. спо́зненага спо́зненай
спо́зненае		 спо́зненага спо́зненых
Д. спо́зненаму спо́зненай спо́зненаму спо́зненым
В. спо́знены (неадуш.)
спо́зненага (адуш.)		 спо́зненую спо́зненае спо́зненыя (неадуш.)
спо́зненых (адуш.)
Т. спо́зненым спо́зненай
спо́зненаю		 спо́зненым спо́зненымі
М. спо́зненым спо́зненай спо́зненым спо́зненых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

спо́знены

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. спо́знены спо́зненая спо́зненае спо́зненыя
Р. спо́зненага спо́зненай
спо́зненае		 спо́зненага спо́зненых
Д. спо́зненаму спо́зненай спо́зненаму спо́зненым
В. спо́знены (неадуш.)
спо́зненага (адуш.)		 спо́зненую спо́зненае спо́зненыя (неадуш.)
спо́зненых (адуш.)
Т. спо́зненым спо́зненай
спо́зненаю		 спо́зненым спо́зненымі
М. спо́зненым спо́зненай спо́зненым спо́зненых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

спо́знены прил. запозда́лый

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

спо́знены, ‑ая, ‑ае.

1. Які наступае са спазненнем, пазней звычайнага. Крыху спозненая, але дружная вясна [н]абірала ўсё болей і болей жыватворнай сілы. Колас. // Які бывае, з’яўляецца, паспявае пазней за іншыя. Праўда, дзе-небудзь з краю паляны яшчэ трапляў спознены [званочак]. Карпюк.

2. Які адбываецца, робіцца пазней, чым трэба. Досыць было аднаго памылковага або на адну дзесятую секунды спозненага павароту руля, каб ад матацыкліста і машыны засталося літаральна мокрае месца. Шамякін. Спозненыя пошукі бацькавай магілы навучылі мяне многаму. Лось.

3. Позні. Сцежкамі да гумнаў праходзілі мужчыны і толькі дзе-нідзе свяціўся ў хаце спознены агеньчык. Брыль.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

spóźniony

які спазніўся; спознены

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

опозда́вший

1. сущ. той (та́я, то́е), хто спазні́ўся (хто, што спазні́лася);

2. прил. спо́знены.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дзе-нідзе́, прысл.

Месцамі, сям-там. Сцежкамі да гумнаў праходзілі мужчыны. І толькі дзе-нідзе свяціўся ў хаце спознены агеньчык. Брыль. Наўкол, як акінуць вокам, зелянеў луг, ляжалі роўнымі радамі пракосы. Дзе-нідзе паміж імі паблісквала вада. Даніленка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

opóźniony

спознены; замаруджаны;

opóźniony rozwój — замаруджанае развіццё;

dzieci o ~m rozwoju — дзеці з замаруджаным развіццём

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)