спляска́ць гл. сплескваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

спляска́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. спляшчу́ спле́шчам
2-я ас. спле́шчаш спле́шчаце
3-я ас. спле́шча спле́шчуць
Прошлы час
м. спляска́ў спляска́лі
ж. спляска́ла
н. спляска́ла
Дзеепрыслоўе
прош. час спляска́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

спляска́ць сов. сплю́щить, сплю́снуть, расплю́щить, расплю́снуть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

спляска́ць, спляшчу, сплешчаш, сплешча; зак., што.

Сціснуўшы, прыціснуўшы, зрабіць пляскатым; сплюшчыць. Міхал якраз нешта гаварыў гэтаму хлопчыку, які трымаў у руцэ молат і наважваўся спляскаць вялікі цвік. Пестрак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

спляска́ць гл. сплюснyць І

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

спле́скваць, -аю, -аеш, -ае; незак., што.

Тое, што і пляскаць.

|| зак. спляска́ць, спляшчу́, спле́шчаш, спле́шча; спле́шчам, спле́шчаце, спле́шчуць; спляска́ў, -ка́ла; спляшчы́; спляска́ны.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

спле́скваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да спляскаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

спляска́ны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад спляскаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

спле́скванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. сплескваць — спляскаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

спляска́ны сплю́щенный, сплю́снутый, расплю́щенный, расплю́снутый; см. спляска́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)