спля́міць гл. пляміць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

спля́міць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. спля́млю спля́мім
2-я ас. спля́міш спля́міце
3-я ас. спля́міць спля́мяць
Прошлы час
м. спля́міў спля́мілі
ж. спля́міла
н. спля́міла
Загадны лад
2-я ас. спля́м спля́мце
Дзеепрыслоўе
прош. час спля́міўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

спля́міць сов., разг. запятна́ть, испятна́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

спля́міць, ‑млю, ‑міш, ‑міць; зак., што.

Разм.

1. Запэцкаць, запляміць. Спляміць абрус.

2. перан. Зганьбаваць, зняславіць. Але нідзе, Нідзе, мой дружа верны, Не спляміў я Наш, гонар баявы. Кірэенка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

спля́міць beflécken vt; besúdeln vt (запэцкаць);

спля́міць сваё імя́ séinen Námen beflécken [besúdeln]

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

пля́міць, -млю, -міш, -міць; незак., каго-што.

1. Пакідаць плямы на чым-н.

2. перан. Ганьбіць, знеслаўляць.

П. рэпутацыю.

|| зак. спля́міць, -млю, -міш, -міць; -млены і запля́міць, -млю, -міш, -міць; -млены.

|| наз. пля́мленне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

испятна́ть сов., разг. спля́міць, запля́міць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

спля́млены, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад спляміць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)