спло́іць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
спло́ю |
спло́ім |
| 2-я ас. |
спло́іш |
спло́іце |
| 3-я ас. |
спло́іць |
спло́яць |
| Прошлы час |
| м. |
спло́іў |
спло́ілі |
| ж. |
спло́іла |
| н. |
спло́іла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
спло́й |
спло́йце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
спло́іўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
спло́іць, сплою, сплоіш, сплоіць; зак., што.
Зрабіць плойку на чым‑н.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
сплои́ть сов., разг. спло́іць.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
спло́ены, ‑ая, ‑ае.
Дзеепрым. зал. пр. ад сплоіць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)