Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
сплаці́ць, сплачу, сплаціш, сплаціць; зак., што.
Разм. Аплаціць, унесці плату, кампенсацыю за што‑н. Каб не блытаць бухгалтэрыю, я сплачу ўвесь доўг адразу.Дубоўка.[Проннікаў:] — Паны суддзі, хоць я ў гэтай справе і не вінаваты, але згодзен сплаціць Зацэпіну чацвёртую частку шкоды.Сіпакоў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
сплаці́цьразм. bezáhlen vt; entlóhnen vt (узнагародзіць за працу); begléichen*vt (парахунку)
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
спла́чваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.
Незак.дасплаціць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
спла́чаны, ‑ая, ‑ае.
Дзеепрым.зал.пр.адсплаціць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
нядо́імка, ‑і, ДМ ‑мцы; Рмн. ‑мак; ж.
Частка падатку, збору, не ўнесеная ў тэрмін. Вузенькага ўласнага загона хапала, бадай, толькі, каб сплаціць нядоімкі.Мальдзіс.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
pay off
расплаці́цца (і ў перано́сным сэ́нсе), сплаці́ць
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
ацані́ць, ацаню, ацэніш, ацаніць; зак., каго-што.
1. Назначыць цану чаму‑н.; вызначыць вартасць чаго‑н. [Несцяровіч краўцу:] — Ацэнім тваю хату і за яе табе будаўніцтва сплаціць.Чорны.
2.перан. Даць ацэнку каму‑, чаму‑н., выказаць сваю думку пра што‑н., вызначыць ролю, характар каго‑, чаго‑н. — Смутак, напрыклад, можа мець апраўданне, што для таго ён, каб пасля яго больш ацаніць радасць.Чорны.Арон хутка ацаніў становішча.Мурашка.// Прызнаць станоўчыя якасці, каштоўнасць і пад. каго‑, чаго‑н. Не! Ніхто, толькі яна [пані] сама сябе можа ацаніць.Бядуля.Свет не бачыў падобнай мастацкай рукі: хай ацэняць цудоўны кілім мастакі...Дубоўка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
acquit
[əˈkwɪt]
v.t. -quitted, -quitting
1) апра́ўдваць; прызнава́ць невінава́тым
The jury acquitted the innocent man — Прысяжны́я апраўда́лі невінава́тага чалаве́ка
2) спло́чваць
to acquit a debt — сплаці́ць доўг
3) звальня́ць ад абавя́зку, забавя́заньня
to acquit oneself — спра́віцца; даць ра́ды
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
obligation
[,ɑ:blɪˈgeɪʃən]
n.
1) абавя́зак -ку m.
2) абавяза́ньне n.
to be under an obligation — быць абавя́заным
to put under an obligation — абавя́зваць
3) доўг удзя́чнасьці
4) паслу́га f.; ла́ска f.
to repay an obligation — адплаці́ць за паслу́гу або́ ла́ску; сплаці́ць доўг удзя́чнасьці
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)