спланава́ць гл. планаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

спланава́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. сплану́ю сплану́ем
2-я ас. сплану́еш сплану́еце
3-я ас. сплану́е сплану́юць
Прошлы час
м. спланава́ў спланава́лі
ж. спланава́ла
н. спланава́ла
Загадны лад
2-я ас. сплану́й сплану́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час спланава́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

спланава́ць сов., в разн. знач. сплани́ровать;

с. буды́нак — сплани́ровать зда́ние;

с. рабо́ту — сплани́ровать рабо́ту;

с. сквер — сплани́ровать сквер

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

спланава́ць, ‑ную, ‑нуеш, ‑нуе; зак., што.

1. Скласці план або праект пабудовы. Спланаваць будынак.

2. Размясціць, пабудаваць паводле плана; адвесці месца для размяшчэння чаго‑н. Спланаваць вуліцу. Спланаваць парк.

3. Скласці план якіх‑н. мерапрыемстваў, развіцця чаго‑н.; арганізаваць (справу, работу і пад.) у адпаведнасці з планам. Спланаваць вясеннія работы. □ Прыйшлі яны [партызаны] ў лагер проста Між соснаў, між кронаў дубовых, І там на карце з бяросты Спланавалі свой бой чарговы. Нядзведскі. Цямнела, а .. [Максім] аставаўся ў канторы з Марголіным, каб спланаваць наступны дзень. Грамовіч. // Намеціць па плану; уключыць у план; запланаваць. Спланаваць на лета паездку на ўзмор’е.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

спланава́ць

1. plánen vt; veránschlagen vt (зрабіць каштарыс);

2. (пра пабудову) projektíeren vt, entwérfen* vt;

3. разм. (мець намер) vórhaben vt, beábsichtigen vt, projektíeren vt, plánen vt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

планава́ць, -ну́ю, -ну́еш, -ну́е; -ну́й; -нава́ны; незак., што.

1. Размяшчаць згодна з пэўным планам (у 1 знач.).

П. лагер.

2. Складаць план развіцця чаго-н.

П. вытворчасць тавараў шырокага ўжытку.

3. Уключаць у план, прадугледжваць збудаванне чаго-н.

П. пабудову клуба.

4. Мець намер, разлічваць, мець у сваіх планах (разм.).

Плануем схадзіць вечарам у кіно.

|| зак. спланава́ць, -ну́ю, -ну́еш, -ну́е; -ну́й; -нава́ны (да 1—3 знач.), запланава́ць, -ну́ю, -ну́еш, -ну́е; -ну́й; -нава́ны (да 3 і 4знач.) і распланава́ць, -ну́ю, -ну́еш, -ну́е; -ну́й; -нава́ны (да 1 знач.).

|| наз. планава́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

сплани́ровать​I сов., в разн. знач. спланава́ць;

сплани́ровать зда́ние спланава́ць буды́нак;

сплани́ровать строи́тельство спланава́ць будаўні́цтва;

сплани́ровать сквер спланава́ць сквер.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

спланава́ны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад спланаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

спланава́ны в разн. знач. сплани́рованный; см. спланава́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

перапланава́ць, -ну́ю, -ну́еш, -ну́е; -ну́й; -нава́ны; зак., што.

Спланаваць нанава, змяніць план чаго-н.

П. забудову квартала.

|| незак. пераплано́ўваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. перапланіро́ўка, -і, ДМ -ўцы, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)