спираться

Том: 32, старонка: 146.

img/32/32-146_0928_Спираться.jpg

Гістарычны слоўнік беларускай мовы (1982–2017)

спіра́цца I несов., разг.

1. спира́ться, сгру́живаться, толпи́ться; см. спе́рціся 1;

2. страд. спира́ться, сгру́живаться; сгоня́ться; см. спіра́ць

спіра́цца II несов., разг. (отказываться, оправдываться) отпира́ться

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)