спец- (спецыяльны)

1. Fach-; Sonder-;

2. Fach-

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

спе́ц

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. спе́ц спе́цы
Р. спе́ца спе́цаў
Д. спе́цу спе́цам
В. спе́ца спе́цаў
Т. спе́цам спе́цамі
М. спе́цу спе́цах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

Ballístik

f - спец. балі́стыка

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Trénse

f -, -n спец. трэ́нзель

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

«Дняпро» (спец. група) 4/286

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

Kohäsión

f - спец. су́вязь, счапле́нне, звя́знасць, каге́зія

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Antithése

f -, -n супрацьле́глае сцвярджэ́нне; спец. антытэ́за

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

«Баявы» (спец. партыз. атрад) 2/195

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

«Кроўныя» (партыз. спец. група) 4/286

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

«Мсціўцы» (партыз. спец. група) 5/306

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)