спе́цыі, -цый, адз. спе́цыя, -і, ж.

Вострыя пахучыя прыправы (гарчыца, перац, лаўровы ліст і інш.).

Мяса са спецыямі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

спе́цыі, -цый, ед. спе́цыя ж. спе́ции

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

спе́цыі, ‑ый; адз. спецыя, ‑і, ж.

Вострыя пахучыя прыправы (гарчыца, перац, ваніль, карыце, лаўровы ліст, шафран), якія кладуцца ў ежу для лепшага яе смаку. З катла падымалася гарачая пара, духмяная і смачная — мабыць, у шмал[е]ц немцы клалі нейкія спецыі. Асіпенка.

[Лац. species.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

спецыі

т. 15, с. 110

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

спе́цыі мн. кул. Spezeréien pl, Gewürz n -es, -e

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

спе́цыі

(лац. species)

вострыя пахучыя прыправы да ежы, напр. карыца, шафран, перац, ваніль, гарчыца, лаўровы ліст.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

спе́цыя

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. спе́цыя спе́цыі
Р. спе́цыі спе́цый
Д. спе́цыі спе́цыям
В. спе́цыю спе́цыі
Т. спе́цыяй
спе́цыяю		 спе́цыямі
М. спе́цыі спе́цыях

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

спе́цыя ж., см. спе́цыі

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

seasoning [ˈsi:zənɪŋ] n. прыпра́ва, спе́цыі;

add seasoning прыпраўля́ць спе́цыямі (стравы)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

ЗБІ́ЦЕНЬ,

гарачае пітво на Беларусі ў 18—19 ст. У кіпень з мёдам, цукрам ці патакай дабаўлялі спецыі (перац, гваздзіку, карыцу, мускатны арэх, лаўровы ліст і інш.), часам піва ці спірт. У нар. медыцыне — сродак прадухілення цынгі.

т. 7, с. 28

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)