спецыя́льны, -ая, -ае.

Асобы, які прызначаны выключна для якой-н. навукі, тэхнікі, мастацтва, уласцівы той або іншай спецыяльнасці.

Спецыяльная адукацыя.

Спецыяльная тэрміналогія.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

спецыя́льны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. спецыя́льны спецыя́льная спецыя́льнае спецыя́льныя
Р. спецыя́льнага спецыя́льнай
спецыя́льнае		 спецыя́льнага спецыя́льных
Д. спецыя́льнаму спецыя́льнай спецыя́льнаму спецыя́льным
В. спецыя́льны (неадуш.)
спецыя́льнага (адуш.)		 спецыя́льную спецыя́льнае спецыя́льныя (неадуш.)
спецыя́льных (адуш.)
Т. спецыя́льным спецыя́льнай
спецыя́льнаю		 спецыя́льным спецыя́льнымі
М. спецыя́льным спецыя́льнай спецыя́льным спецыя́льных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

спецыя́льны

1. (имеющий определённое, особое назначение) специа́льный, осо́бый;

с. стано́к — специа́льный стано́к;

с. спі́сак — специа́льный (осо́бый) спи́сок;

2. (относящийся к определённой отрасли науки и т.п.) специа́льный;

с. тэ́рмін — специа́льный те́рмин;

○ с. карэспандэ́нт — специа́льный корреспонде́нт

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

спецыя́льны, ‑ая, ‑ае.

1. Прызначаны выключна для каго‑, чаго‑н., які мае асобае прызначэнне; асобы. Спецыяльны рэйс. Спецыяльнае заданне. □ Спецыяльнымі машынамі хмызнякі калгаснікі рэжуць. Бялевіч. Ён [Хама] сябрука свайго Кузьму ўласна сам вязе ў сталіцу, у спецыяльную бальніцу. Корбан. Спецыяльная кухарка гатавала .. [катам] ежу. Бядуля. У .. [Міхала] не было спецыяльных дзён, калі ён як дэпутат прымаў бы наведвальнікаў. Карпаў.

2. Які мае адносіны да якой‑н. галіны навукі, тэхнікі, мастацтва. Спецыяльная тэрміналогія. Спецыяльная адукацыя. // Які патрабуе прафесійных ведаў у якой‑н. галіне. Гэтае пытанне вельмі спецыяльнае.

•••

Спецыяльны карэспандэнт гл. карэспандэнт.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

спецыя́льны éxtra; spezi¦éll, Speziál-; Fach-; Sónder-;

спецыя́льная адука́цыя Speziálbildung f;

спецыя́льная літарату́ра Fáchliteratur f -;

спецыя́льны вы́пуск (газеты) Sónderausgabe f -, -n;

спецыя́льная шко́ла Sónderschule f -, -n;

спецыя́льны ўпаўнава́жаны Sónderbeauftragte (sub) m -n, -n

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

спецыя́льны

(лац. specialis = асаблівы)

1) асобы, прызначаны толькі для каго-н., чаго- н. (напр. с. рэйс);

2) звязаны з асобнай галіной навукі, тэхнікі, вытворчасці, мастацтва (напр. с-ая навучальная ўстанова, с-ая тэрміналогія).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

спецыя́льны

(лац. specialis)

1) асобы, прызначаны толькі для чаго-н. (напр. с. рэйс);

2) звязаны з асобнай галіной навукі, тэхнікі, вытворчасці, мастацтва (напр. с-ая адукацыя).

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

вае́нна-спецыя́льны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. вае́нна-спецыя́льны вае́нна-спецыя́льная вае́нна-спецыя́льнае вае́нна-спецыя́льныя
Р. вае́нна-спецыя́льнага вае́нна-спецыя́льнай
вае́нна-спецыя́льнае		 вае́нна-спецыя́льнага вае́нна-спецыя́льных
Д. вае́нна-спецыя́льнаму вае́нна-спецыя́льнай вае́нна-спецыя́льнаму вае́нна-спецыя́льным
В. вае́нна-спецыя́льны (неадуш.)
вае́нна-спецыя́льнага (адуш.)		 вае́нна-спецыя́льную вае́нна-спецыя́льнае вае́нна-спецыя́льныя (неадуш.)
вае́нна-спецыя́льных (адуш.)
Т. вае́нна-спецыя́льным вае́нна-спецыя́льнай
вае́нна-спецыя́льнаю		 вае́нна-спецыя́льным вае́нна-спецыя́льнымі
М. вае́нна-спецыя́льным вае́нна-спецыя́льнай вае́нна-спецыя́льным вае́нна-спецыя́льных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

та́ктыка-спецыя́льны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. та́ктыка-спецыя́льны та́ктыка-спецыя́льная та́ктыка-спецыя́льнае та́ктыка-спецыя́льныя
Р. та́ктыка-спецыя́льнага та́ктыка-спецыя́льнай
та́ктыка-спецыя́льнае		 та́ктыка-спецыя́льнага та́ктыка-спецыя́льных
Д. та́ктыка-спецыя́льнаму та́ктыка-спецыя́льнай та́ктыка-спецыя́льнаму та́ктыка-спецыя́льным
В. та́ктыка-спецыя́льны (неадуш.)
та́ктыка-спецыя́льнага (адуш.)		 та́ктыка-спецыя́льную та́ктыка-спецыя́льнае та́ктыка-спецыя́льныя (неадуш.)
та́ктыка-спецыя́льных (адуш.)
Т. та́ктыка-спецыя́льным та́ктыка-спецыя́льнай
та́ктыка-спецыя́льнаю		 та́ктыка-спецыя́льным та́ктыка-спецыя́льнымі
М. та́ктыка-спецыя́льным та́ктыка-спецыя́льнай та́ктыка-спецыя́льным та́ктыка-спецыя́льных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

специа́льный спецыя́льны; (особый) адмысло́вы;

специа́льный прибо́р спецыя́льны (адмысло́вы) прыбо́р;

специа́льный корреспонде́нт спецыя́льны карэспандэ́нт.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)