спашука́льнік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
спашука́льнік |
спашука́льнікі |
| Р. |
спашука́льніка |
спашука́льнікаў |
| Д. |
спашука́льніку |
спашука́льнікам |
| В. |
спашука́льніка |
спашука́льнікаў |
| Т. |
спашука́льнікам |
спашука́льнікамі |
| М. |
спашука́льніку |
спашука́льніках |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
спашука́льнік м., саіска́льнік м., спабо́рнік на атрыма́нне Mítbewerber m -s, -; Doktoránd m -en, -en
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
саіска́льнік м. гл. спашукальнік
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)