спарт- і

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

спарт... (гл. спорт...).

Першая састаўная частка складаных слоў; ужыв. замест «спорт...», калі націск у другой частцы падае на першы склад, напр.: спартзала, спартклуб.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

спорт... (а таксама спарт...).

Першая састаўная частка складаных слоў, якая адпавядае знач. слова «спартыўны» і ўжыв., калі націск у другой частцы слова падае не на першы склад, напр.: спортгарадок, спортабсталяванне.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

спорт... (а таксама спарт...).

Першая састаўная частка складаных слоў, якая адпавядае па значэнню слову «спартыўны», напрыклад: спорттавары, спортпляцоўка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

спарт..., (гл. спорт...).

Першая састаўная частка складаных слоў; ужываецца замест «спорт...», калі націск у другой частцы падае на першы склад, напрыклад: спартбаза, спартлагер.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Выжыма́ць ’выціскаць’ (Бяльк.), выжыма́цца ’натужвацца; выкідваць штукі, рабіць выбрыкі’ (Бяльк.), выжаць спарт. ’павольна ўзняць штангу, гіру і г. д.’ (БРС). Запазычанне з рус. выжать, выжимать ’выціскаць’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

дэльфін,

спосаб спарт. плавання.

т. 6, с. 345

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

раздзяле́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле дзеясл. раздзяляць — раздзяліць (у 1–3 знач.); дзеянне і стан паводле дзеясл. раздзяляцца — раздзяліцца (у 1–4 знач.).

•••

Па раздзяленнях (ваен., спарт.) — аддзяляючы выкананне аднаго прыёма ад другога пэўным прамежкам часу.

Раздзяленне працы — працэс адасаблення розных відаў працоўнай дзейнасці, адначасовае існаванне розных відаў працы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Вы́кід ’тое, што выкінута’ (КТС), спарт. ’выкідванне, выцягванне рэзкім рухам’ (БРС), вы́кіды ’выбрыкі’ (Бяльк.). Бязафіксныя вытворныя ад выкідваць; параўн. рус. вы́кід ’дрэва, хлам, што вада выкінула на бераг’, вы́кіды ’штукі, выбрыкі’ з’яўляецца вынікам семантычнай кандэнсацыі словазлучэння выкідываць штукі (выбрыкі, крэндзязюліны і г. д.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

ГАЛКІ́ПЕР

(англ. goal-keeper),

гулец, які абараняе вароты (варатар) у спарт. гульнях (футбол, хакей і інш.).

т. 4, с. 466

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)