спарта́чыць гл. партачыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

спарта́чыць

дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. спарта́чу спарта́чым
2-я ас. спарта́чыш спарта́чыце
3-я ас. спарта́чыць спарта́чаць
Прошлы час
м. спарта́чыў спарта́чылі
ж. спарта́чыла
н. спарта́чыла
Загадны лад
2-я ас. спарта́ч спарта́чце
Дзеепрыслоўе
прош. час спарта́чыўшы

Крыніцы: dzsl2007, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

спарта́чыць, ‑чу, ‑чыш, ‑чыць; зак., што.

Разм. груб. Зрабіць што‑н. няякасна; сапсаваць. [Стафан:] — Салвэся Даніловіча папрасіце, пашые не горш, чым я. Скажыце, я прыслаў. Спартачыць — страту з мяне сышчаце. Пальчэўскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

спарта́чыць разм. груб. etw. schlecht áusführen; verdérben* vt; verpfúschen vt, kapúttmachen аддз. vt, verpátzen vt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

парта́чыць, -чу, -чыш, -чыць; незак. (разм.).

Дрэнна, няўмела або неахайна рабіць што-н.; псаваць.

|| зак. напарта́чыць, -чу, -чыш, -чыць і спарта́чыць, -чу, -чыш, -чыць; -чаны.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

spartaczyć

зак. сапсаваць, спартачыць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

louse up

Sl.

сапсава́ць, спарта́чыць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

screw up

Sl.

сапсава́ць, спарто́ліць, спарта́чыць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

muff

[mʌf]

1.

n.

1) му́фта f.

2) няспры́тны недарэ́ка, пэ́цкаль -я m.

2.

v.i.

1) схі́біць, даць ма́ху; праваро́ніць

2) спарта́чыць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)