спаро́ць, спару́, спо́раш, спо́ра; спары́; спо́раты; зак.

1. што. Адпароць.

С. карункі з сукенкі.

2. каго-што. Зняць (звычайна зверху ўніз) адкуль-н.

С. птушынае гняздо з бярозы.

3. каго-што. Скалоць, пакалоць чым-н. вострым (разм.).

|| незак. спо́рваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

спаро́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. спару́ спо́рам
2-я ас. спо́раш спо́раце
3-я ас. спо́ра спо́руць
Прошлы час
м. спаро́ў спаро́лі
ж. спаро́ла
н. спаро́ла
Загадны лад
2-я ас. спары́ спары́це
Дзеепрыслоўе
прош. час спаро́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

спаро́ць сов.

1. споро́ть;

с. гу́зікі — споро́ть пу́говицы;

2. (снять палкой, шестом) сбро́сить;

с. птушы́нае гняздо́ — сбро́сить пти́чье гнездо́;

3. (чем-л. острым) исты́кать, исколо́ть;

с. шпі́лькамі — исты́кать (исколо́ть) була́вками

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

спаро́ць, спару, спораш, спора; зак.

1. што. Адпароць, аддзяліць. [Лукавіцын] адразу скеміў, што справа дрэнь — прыціх, спароў гузікі і зняў цэшку. Крапіва. Вышыўка на рукавах зліняла, выцерлася, і Сабіна, спароўшы яе зусім, кладзе новыя чырвоныя крыжыкі. Ракітны.

2. каго-што. Скінуць, зняць што‑н. адкуль (звычайна зверху ўніз). У заслоне [загадчык гаража] трохі заблытаўся, спароў з галавы вушанку, разблытваючыся, потым наступіў на яе і ледзь не бразнуўся са сцэны. Кулакоўскі. // перан. Выжыць каго‑н. адкуль‑н., вымусіць пайсці, пакінуць што‑н. Ніхто мяне з маёй зямлі не спора, на якой я спрадвеку сядзеў. Чорны. Пальчык ужо хацеў даць .. [днявальнаму] якое-небудзь «заданне», каб спароць яго на хвіліну з гэтага месца. Дамашэвіч.

3. Разм. каго-што. Скалоць, накалоць чым‑н. вострым. Спароць шпрыцамі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

спаро́ць ábtrennen vt, trénnen vt, heráustrennen аддз. vt;

спаро́ць каўне́р den Krágen ábtrennen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

спо́рваць гл. спароць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

споро́ть сов. спаро́ць, мног. паспо́рваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

спо́рваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да спароць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

спо́раты, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад спароць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

spruć

зак. спароць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)