спа́риться

1. прост. (соединить в пару) спа́рыцца;

2. (случиться) спарава́цца, злучы́цца.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

спарава́цца сов. скрести́ться, спа́риться, случи́ться

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

спа́риваться

1. спа́рвацца;

2. спаро́ўвацца, злуча́цца; см. спа́риться;

3. страд. спа́рвацца, злуча́цца; спаро́ўвацца; см. спа́ривать;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

спа́рыцца I сов., разг. (соединиться в пару) спа́риться

спа́рыцца II сов.

1. упа́риться;

2. (о молоке) вскипяти́ться;

3. разг. (от жары) вспоте́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

злучы́цца сов.

1. в разн. знач. соедини́ться; (о реках — ещё) сли́ться;

кісларо́д ~чы́ўся з вадаро́дам — кислоро́д соедини́лся с водоро́дом;

во́йскі ~чы́ліся для наступле́ння — войска́ соедини́лись для наступле́ния;

канцы́ правадо́ў ~чы́ліся — концы́ проводо́в соедини́лись;

2. с.-х. случи́ться, спа́риться

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)