спа́рваць гл. спарыць¹.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

спа́рваць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. спа́рваю спа́рваем
2-я ас. спа́рваеш спа́рваеце
3-я ас. спа́рвае спа́рваюць
Прошлы час
м. спа́рваў спа́рвалі
ж. спа́рвала
н. спа́рвала
Загадны лад
2-я ас. спа́рвай спа́рвайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час спа́рваючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

спа́рваць несов. (соединять в пару) спа́ривать

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

спа́рваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да спарыць ​1.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

спа́рыць¹, -ру, -рыш, -рыць; -раны; зак., каго-што.

Аб’яднаць у пару для сумеснай работы.

|| незак. спа́рваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. спа́рванне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

спа́рванне ср. спа́ривание; см. спа́рваць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

спа́рванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. спарваць — спарыць ​1.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

спа́рвацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.

1. Незак. да спарыцца ​1.

2. Зал. да спарваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

спа́рвацца несов., возвр., страд. спа́риваться; см. спа́рыцца I, спа́рваць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

спа́ривать несов.

1. (соединять в пару) спа́рваць;

2. (случать) спаро́ўваць, злуча́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)