спаражня́ць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. спаражня́ю спаражня́ем
2-я ас. спаражня́еш спаражня́еце
3-я ас. спаражня́е спаражня́юць
Прошлы час
м. спаражня́ў спаражня́лі
ж. спаражня́ла
н. спаражня́ла
Загадны лад
2-я ас. спаражня́й спаражня́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час спаражня́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

спаражня́ць несов. опорожня́ть, освобожда́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

спаражня́ць, ‑яю, ‑яеш, ‑яе.

Незак. да спаражніць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

спаражні́ць, -ражню́, -ро́жніш, -ро́жніць; -ро́жнены; зак., што.

Зрабіць парожнім, пустым.

С. збан.

|| незак. спаражня́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е.

|| наз. спаражне́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

спаражні́ць, спаражня́ць

1. leer máchen, (ent)léeren vt; áusgießen* vt (выліць);

2. (страўнік) entléeren vt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

опора́жнивать несов. апаражня́ць, спаражня́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

опорожня́ть несов. апаражня́ць, спаражня́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

спаражне́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. спаражняць — спаражніць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

спаражня́цца, ‑яюся, ‑яешся, ‑яецца; незак.

1. Незак. да спаражніцца.

2. Зал. да спаражняць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

opróżniać

незак. апаражняць, спаражняць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)