спаравікі

т. 15, с. 97

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

Спаравікі (кл. прасцейшых) 5/240; 8/458, 560; 10/10

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

спаравікі́

(ад спора)

клас аднаклетачных жывёл тыпу прасцейшых; паразітуюць у клетках, тканках і поласцях цела жывёл і чалавека; выклікаюць малярыю, какцыдыёз і іншыя хваробы.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

спараві́к

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. спараві́к спаравікі́
Р. спаравіка́ спаравіко́ў
Д. спаравіку́ спаравіка́м
В. спараві́к спаравікі́
Т. спаравіко́м спаравіка́мі
М. спаравіку́ спаравіка́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

меразо́іты

(ад гр. meros = частка + zoon = жывёла + eidos = выгляд)

асобіны некаторых прасцейшых (спаравікі, караняножкі, жгуцікавыя), якія ўтвараюцца ў выніку бясполага размнажэння (шызаганіі).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)