спарава́цца, 1 і 2 ас. не ўжыв., -ру́ецца; зак.

Пра жывёл: злучыцца.

|| незак. спаро́ўвацца, -аецца; наз. спаро́ўванне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

спарава́цца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. спару́ецца спару́юцца
Прошлы час
м. спарава́ўся спарава́ліся
ж. спарава́лася
н. спарава́лася
Дзеепрыслоўе
прош. час спарава́ўшыся

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

спарава́цца сов. скрести́ться, спа́риться, случи́ться

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

спарава́цца, ‑руецца; зак.

Злучыцца (пра жывёл).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

спарава́цца гл. спароўвацца

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

спаро́ўвацца гл. спаравацца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

спаро́ўвацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.

1. Незак. да спаравацца.

2. Зал. да спароўваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

случи́ться​II сов. (о животных) злучы́цца, спарава́цца.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

спаро́ўвацца несов., возвр., страд. скре́щиваться, спа́риваться, случа́ться; см. спарава́цца, спаро́ўваць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

спа́риться

1. прост. (соединить в пару) спа́рыцца;

2. (случиться) спарава́цца, злучы́цца.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)