спаніэ́ль, -я, мн. -і, -яў, м.

Парода даўгашэрсных каратканогіх паляўнічых сабак з вялікімі вісячымі вушамі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

спаніэ́ль

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. спаніэ́ль спаніэ́лі
Р. спаніэ́ля спаніэ́ляў
Д. спаніэ́лю спаніэ́лям
В. спаніэ́ля спаніэ́ляў
Т. спаніэ́лем спаніэ́лямі
М. спаніэ́лі спаніэ́лях

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

спаніэ́ль м. (порода собак) спание́ль

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

спаніэ́ль, ‑я, м.

Парода даўгашэрсных каратканогіх паляўнічых сабак з вялікімі вісячымі вушамі. // Сабака гэтай пароды.

[Англ. spaniel ад лац. hispanus — іспанец, іспанскі.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

спание́ль спаніэ́ль, -ля м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

spaniel [ˈspænjəl] n. спаніэ́ль (парода сабак)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

cocker spaniel [ˌkɒkəˈspænjəl] n. (таксама cocker) ко́кер-спаніэ́ль (паляўнічы сабака)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

spaniel

м. спаніэль (парода сабакі)

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)