спалі́цца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. спалю́ся спа́лімся
2-я ас. спа́лішся спа́ліцеся
3-я ас. спа́ліцца спа́ляцца
Прошлы час
м. спалі́ўся спалі́ліся
ж. спалі́лася
н. спалі́лася
Загадны лад
2-я ас. спалі́ся спалі́цеся
Дзеепрыслоўе
прош. час спалі́ўшыся

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

спалі́цца сов.

1. (сжечь себя) сже́чься;

2. (на солнце) обже́чься, сже́чься

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

спалі́цца, спалюся, спалішся, спаліцца; зак.

Атрымаць апёкі загараючы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

спалі́цца sich verbrennen* an (D); éinen Sónnenbrand bekómmen* (пры загары)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

сжечься

1. (сжечь себя) спалі́цца;

2. (получить ожоги) разг. апячы́ся; (на солнце) спалі́цца, спячы́ся.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

спа́львацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.

1. Незак. да спаліцца.

2. Зал. да спальваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прапалі́цца, ‑паліцца; зак.

1. Спаліцца наскрозь; прагарэць. Сукенка прапалілася.

2. Кончыць паліцца (пра печ). Печ прапалілася.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дапалі́цца, ‑паліцца; зак.

Разм.

1. Канчаткова спаліцца, згарэць. Дапалілася газа ў лямпе.

2. безас. Канчаткова выпаліцца. Дапалілася ў печы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

изже́чься разг.

1. апячы́ся;

2. перен. (на солнце) спалі́цца, спячы́ся.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

изжа́риться

1. спячы́ся, сасма́жыцца; сасква́рыцца; спра́жыцца;

2. перен. спалі́цца, спячы́ся; см. изжа́рить.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)