спазне́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. спазне́нне спазне́нні
Р. спазне́ння спазне́нняў
Д. спазне́нню спазне́нням
В. спазне́нне спазне́нні
Т. спазне́ннем спазне́ннямі
М. спазне́нні спазне́ннях

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

спазне́нне, -я, мн. -і, -яў, н.

Прыход, наступленне чаго-н. пазней устаноўленага часу.

Прыйсці на работу са спазненнем.

Цягнік прыйшоў са спазненнем.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

спазне́нне ср.

1. опа́здывание; см. спазня́цца 1;

2. опозда́ние, запозда́ние;

прыйсці́ са ~ннем — прийти́ с опозда́нием

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

спазне́нне, ‑я, н.

Парушэнне тэрміну выканання, здзяйснення чаго‑н., больш позняя яўка каго‑н.; выкананне чаго‑н. у больш позні час. Лабановіч увайшоў у клас з некаторым спазненнем, мяркуючы, што, можа, яшчэ прыйдуць вучні. Колас. [Васю] вось і пра веснавую сяўбу трэба дбаць, каб, хоць і са спазненнем, управіцца з ёю. Мележ.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

спазне́нне н. Verspätung f -, -en; Verzögerung f -, -en (прамаруджванне); Verzúg m -(e)s, -züge; Rückstand m -(e)s, -stände (пры плацяжах)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

апазне́нне, -я, н.

Тое, што і спазненне.

Пачаць сход з апазненнем.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

опа́здывание спазне́нне, -ння ср.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

опозда́ние спазне́нне, -ння ср.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

lag​1 [læg] n. адстава́нне; спазне́нне;

a time lag of one month спазне́нне на адзі́н ме́сяц

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

запазне́нне, ‑я, н.

Нясвоечасовасць яўкі, выканання чаго‑н.; спазненне. Запазненне з сяўбой.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)