спазне́лы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. спазне́лы спазне́лая спазне́лае спазне́лыя
Р. спазне́лага спазне́лай
спазне́лае		 спазне́лага спазне́лых
Д. спазне́ламу спазне́лай спазне́ламу спазне́лым
В. спазне́лы (неадуш.)
спазне́лага (адуш.)		 спазне́лую спазне́лае спазне́лыя (неадуш.)
спазне́лых (адуш.)
Т. спазне́лым спазне́лай
спазне́лаю		 спазне́лым спазне́лымі
М. спазне́лым спазне́лай спазне́лым спазне́лых

Крыніцы: piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

спазне́лы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. спазне́лы спазне́лая спазне́лае спазне́лыя
Р. спазне́лага спазне́лай
спазне́лае		 спазне́лага спазне́лых
Д. спазне́ламу спазне́лай спазне́ламу спазне́лым
В. спазне́лы (неадуш.)
спазне́лага (адуш.)		 спазне́лую спазне́лае спазне́лыя (неадуш.)
спазне́лых (адуш.)
Т. спазне́лым спазне́лай
спазне́лаю		 спазне́лым спазне́лымі
М. спазне́лым спазне́лай спазне́лым спазне́лых

Крыніцы: piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

спазне́лы, ‑ая, ‑ае.

Разм. Які спазніўся са з’яўленнем, узнікненнем; позні. Падышоў аўтобус, забраў іх, гасцей, недзе каля прысад спыніўся, беручы спазнелага пасажыра. Лось. Іван, не справіўшыся з напятымі нервамі і ўзарваны спазнелаю злосцю, ляснуў.. [Джулію] па шчацэ. Быкаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)